Dickensnight 2018 en de Carol-us Singers

2034

Op 16 december was het weer zo ver, Dickensnight in Brandevoort. Het was er allemaal: kerstlichtjes, kraampjes, jingle bells, Rudolf, allerlei mensen die zich verkleed hadden als de mensen uit de tijd van Charles Dickens en een enorm gezellige sfeer. Sneeuw was er ook nog in het begin, er werd gedanst en gezongen en er werden toneelstukjes gespeeld. Zo was er een meisje met zwavelstokjes die het ook echt stervenskoud had. Een Scrooge die ook echt bleef mopperen en veel rondtrekkende gezelschappen. De meest opvallende waren de dames met de ganzen.

Het is elk jaar weer een heel spektakel. En ook dit jaar was het niet rustig. Het was zelfs enorm druk, een grote opkomst van bezoekers en deelnemers. Het samenspel tussen de bezoekers en deelnemers was hartverwarmend. De schoenenpoetsers die echt de schoenen poetsten; het kleine meisje dat riep “Kiek mij nou oma, ik ben ouverwets!” in echt Helmonds. Een “het is bitter koud maar de gezelligheid voelt als een warme deken” kwam uit de mond van een bezoekster. En nog een ander zei “wat een feest! En dat in ons eigen Helmond!”; een trotse moeder zei “het mooiste wat ik gezien heb? Dat is toch wel mijn dochter, die meedanste met Danstijd.”

Eefje den Hertog, de lerares bij dansschool Danstijd, vertelde dat ze met een kleine 50 danseressen vandaag bij Dickensnight danst. In een wisselende samenstelling, met verschillende van haar dansgroepen bij elkaar. Er doen zowel kinderen als volwassenen mee en er waren twee verschillende dansen. Een middagdans met lampjes en hompen brood en een avonddans met wasvrouwen en grote steeds minder wit wordende lappen stof.

Ook het Carolus Borromeus College deed mee, als de Carol-us Singers. Meneer Bosmans, muziekdocent op het Carolus, schatte dat zo’n 45 leerlingen, collega’s en zelfs twee oud-leerlingen meededen. “Het is prachtig dat zo veel leerlingen en collega’s meedoen en we met onze muziek ook weer zo veel publiek kunnen laten genieten.“

Zien we U volgend jaar ook bij Dickensnight Brandevoort? Ook dan zijn er vast weer ganzen, schapen en geitjes. Kramen vol met zelfgemaakte knutselspullen, koren, kampvuurtjes en toneelspelers. Maar ook veel ingepakte hondjes met jasjes op de arm. Om met de luide stem van de stadsomroepers te spreken: “Zegt het voort! Zegt het voort!”